Depresja u nastolatków
Depresja u nastolatków zwana depresją młodzieńczą (według ogólnej definicji na podstawie DSM IV i ICD-10), to zaburzenie nastroju pojawiające się w okresie dorastania. Charakteryzuje się obniżonym nastrojem, niemożnością skoncentrowania się, nieregularnym snem, zmniejszonym lub zwiększonym apetytem, a także rozdrażnieniem, irytacją, rozkojarzeniem, często pobudzeniem psychoruchowym, brakiem zainteresowania codziennymi czynnościami, brakiem czerpania przyjemności z czegokolwiek, brakiem radości z życia, zmęczeniem, niskim poczuciem własnej wartości, izolowaniem się, poczuciem winy, samookaleczaniem, myślami o śmierci, myślami
o samobójstwie, a nawet samymi próbami samobójczymi.
Aby zdiagnozować depresję, co najmniej cztery z powyższych objawów muszą utrzymywać się przez minimum dwa tygodnie. Zwykle widoczne jest obniżenie poziomu funkcjonowania nastolatka, zwłaszcza w obszarze relacji z innymi oraz edukacji. Dodatkowo u nastolatków często mamy
do czynienia z nasilonym drażliwym nastrojem lub objawami agresji.
Charakterystyczne zjawiska związane z depresją młodych ludzi można ująć następująco:
Uczucie straty to charakterystyczny stan młodego człowieka, powodujący jego depresyjne cierpienie. Strata związana z dorastaniem i utratą swojej pozycji dziecka, strata ważnej relacji, związku,
strata przyjaciela i inne straty, które pojawiają się we wciąż zmieniającej się rzeczywistości nastolatka.
Depresyjny nastrój to charakterystyczny nastrój w którym jest nastolatek: smutek, poczucie samotności, poczucie bezsensu i beznadziejności, apatia i zmęczenie. Może im towarzyszyć irytacja, lęk czy agresja.
Zachowanie nastolatka w depresji różni się od zachowania jego dojrzewającego rówieśnika.
Zwykle nastolatki w depresji są mało aktywni, leżą w łóżku, niechętnie wychodzą z domu, przestają dbać o wygląd, obserwuje się u nich spowolnienie ruchów: wolniej chodzą i mówią. Cechuje ich niechęć do wykonywania jakichkolwiek czynności, a czasem przeciwnie: są nieadekwatnie do sytuacji pobudzeni psychoruchowo.
Relacje nastolatków z innymi osobami ulegają pogorszeniu, dotyczy to zarówno relacji z rodziną jak i z rówieśnikami. Nastolatki często mówią o swojej samotności i że ich nikt nie rozumie, ale też nie próbują być zrozumiani poprzez staranie się o nawiązywanie bliskich kontaktów. Nie potrafią ich nawiązać, czują się gorsi.
Jeśli nastrój depresyjny się pogłębia, objawy również się zaostrzają. Następuje znaczna utrata energii, zniekształcenia w myśleniu szczególnie związane z poczuciem własnej wartości i poczuciem winy. Apetyt, rytm snu i czuwania dezorganizują się. Nastolatek albo cały czas śpi albo nie może spać, w obu sytuacjach zwykle jest stale zmęczony. Pojawiają się różnego rodzaju bóle, głowy, serca, brzucha. Również nastrój robi się coraz bardziej chwiejny, od całkowitego wycofania do drażliwości
i zachowań agresywnych. Dodatkowo nastolatki tracą zainteresowanie związkami, bliskością, erotyką oraz seksem. Jeśli dodamy brak interwencji kogoś bliskiego lub specjalisty i depresja postępuje, pojawiają się myśli samobójcze, a nawet same takie próby.
Czarne barwy – w taki sposób nastolatek z depresją widzi świat; gdyby miał go namalować użyłby tego właśnie koloru. Neguje wszystko i wszystkich, a przede wszystkim samego siebie. Nie wierzy
w zmiany, w poprawę swojego samopoczucia, że przyszłość może być lepsza. Podważa swoją wartość, jest skoncentrowany na sobie poprzez negowanie siebie, swojego wyglądu, zdolności, relacji z innymi. Cierpi z powodu poczucia winy, że nie jest taki jaki powinien być, a jednocześnie
w osobach najbliższych upatruje wrogości do siebie. Uważa, że świat jest wyłącznie nieprzyjazny.
Tak skrajny sposób myślenia o sobie i otoczeniu może powodować urojeniowe postrzeganie świata. To dodatkowo budzi lęk, ponieważ wyostrza wszystko co negatywne, a to co pozytywne nie jest zauważane. Rośnie subiektywne poczucie zagrożenia związanego ze światem. Spada umiejętność koncentracji oraz płynnego przetwarzania informacji, dlatego młodzież z depresją zaczyna mieć prawie zawsze problemy w szkole oraz problemy z nauką. Młody człowiek staje się nadwrażliwy,
a jego cierpienie narasta tym bardziej, że nie widzi on możliwości poprawy.
Iwona Wasil
Dyrektor Projektów Profilaktycznych Fundacji ITAKA
Fundacja ITAKA – Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych realizuje szkolenia profilaktyczno-edukacyjne z tematów:
* Zagrożenie ucieczką i wagarowaniem młodzieży
* Zagrożenie depresją u nastolatków
* Nauka bezpiecznych zachowań u dzieci – profilaktyka zaginień
Więcej informacji na naszych stronach:
zaginieni.pl/fundacja/oferta-edukacyjna oraz nieuciekaj.pl/szkolenia.php
oraz pod numerem telefonu: 22 620 16 10
Zachęcamy do udziału w naszych szkoleniach.
Komentuj przez Facebooka