Czy podróże w czasie są możliwe?

podroz-w-czasie

Podróż do przeszłości oraz przenoszenie się w przyszłość to tematy, które od zawsze fascynowały ludzi i skłaniały do wielu przemyśleń. Choć wielu znanych naukowców zgodnie podkreślało, iż jest to niemożliwe wielu fascynatów tematu starało się szukać alternatywnych możliwości.

Paradoks dziadka i przybysze z czasoprzestrzeni

Jednym z powszechnie stosowanych argumentów mówiących o tym, że podróż w czasie jest niemożliwa jest stwierdzenie, że nikt do tej pory nie spotkał osoby, która byłaby przybyszem czy to z przeszłości czy z przyszłości. Temu faktowi, w ciągu lat starali się zaprzeczyć ludzie, którzy sami określali siebie jako ,,podróżnicy w czasie". Jednym z nich był Vonhelton. Twierdził on, że był w 1857 roku w Anglii, w 1916 we Francji i w 1945 roku w Niemczech. Potwierdzeniem tej teorii miały być konkretne zdjęcia dokumentujące każdy z tych okresów.

znani-podroznicy-w-czasie

Źródło: http://www.techeblog.com/index.php/tech-gadget/5-people-who-might-be-rea...

Inną osobą, która uważała, że posiada zdolność przenoszenia się w czasie był macedoński archeolog Pasko Kuznan. Podróż miały mu umożliwiać noszone przez niego na ręce zegarki. Za przybysza z przyszłości uważał się natomiasr Andrew Carlssin, który 800$ zamienił na 350, 000, 000$ w zaledwie w ciągu kilku tygodni przeprowadzając 126 operacji wysokiego ryzyka. Wyjaśnieniem jego trafnych decyzji miała być wiedza z 2256 roku, w którym już był.

Innym, powszechnie stosowanym argumentem przemawiającym za brakiem możliwości podróży w czasie jest tzw. ,,paradoks dziadka". Odnosi się do stwierdzenia, w trakcie którego osoba odbywająca podróż do przeszłości zabije własnego dziadka przed poczęciem ojca, co musiałoby się wiązać z tym, że przybysz się nie narodzi, a więc nie będzie też w stanie odbyć podróży w czasie. To szczególny przypadek, który uniemożliwia podróż w czasie. Są jednak tworzone teorie, które podważają to stwierdzeni, chociażby ta, że w przeszłości nie można zrobić niczego co mogłoby tę podróż  w czasie uniemożliwić.

Teoria względności Einsteina

Jest ona najbliższa idei podróży w czasie. Zakłada, że czas i przestrzeń są dwoma aspektami tej samej rzeczywistości czyli czasoprzestrzeni. Maksymalna prędkość poruszania się w niej wynosi 300 000 km/s. Tym samym teoretycznie większa wartość skutkowałaby podróżą w pustej przestrzeni. Na tej podstawie wysnuto wniosek, że poruszając się z prędkością zbliżoną do prędkości światła można pokonać barierę czasu. Tym samym w statku kosmicznym rozpędzonym do prędkości światła czas płynie wolniej, co możliwe do weryfikacji byłoby dopiero po powrocie do rzeczywistości. Według obliczeń podróż z 2003 do 2053 roku przy tej prędkości wyniosłaby zaledwie 5 lat.

Czarna dziura a podróż w czasie

Uważa się, że podróż w czasie może odbywać się także w polach grawitacyjnych. W takich polach czas płynie wolniej (tak jak np. na Ziemi) niż w miejscach oddalonych, gdzie pole grawitacji nie sięga. Teoretyk Roy Kerry był pierwszym, który sformułował pojęcie obracającej się czarnej dziury. Według niego podróż w czasie będzie możliwa wtedy, gdy uda się przejść przez czarną dziurę na drugą stronę, gdzie nie działają już siły grawitacji. Tym samym można się będzie dostać do innego czasu, a nawet innego wszechświata.

Tunele czasoprzestrzenne

Inaczej mówiąc to skróty, dzięki którym możliwe ma być podróżowanie w czasie. Tunele te to hipotetyczna przestrzeń z wielką energią, które ma wypaczoną czasoprzestrzeń. Gdyby wierzyć teorii mówiącej o przesuwnych tunelach czasoprzestrzennych możliwa stałaby się bardzo szybka podróż z jednej części świata do drugiej. Stałoby się to realne w wyniku przyśpieszenia jednego końca tunelu w stosunku do drugiego, a następnie powrotu do poprzedniej wartości. Wciąż jednak problem polega na tym, by tunel ten przez cały czas podróży pozostał otwarty i nie zamknął się uniemożliwiając powrót.

Letarg

To jeszcze inny ze sposobów, który pozwoliłby na przeniesienie się do przyszłości. Poprzez chłodzenie organizmu następuje bowiem spowolnienie procesów życiowych. Porównywalne jest ze zwykłym snem, w którym organizm nie jest świadom upływającego czasu, a jeden dzień trwa tyle co jedna minuta. Wprowadzenie organizmu w stan letargu, a następnie przebudzenie go po wielu latach byłoby niejako przedłużeniem jego życia, który w normalnych warunkach nie byłby w staniejuż  funkcjonować. W takim wypadku byłaby to jednak podróż w jedną stronę- bez możliwości powrotu do stanu sprzed letargu.

Stwierdzenie, że przemieszczanie się w czasie możliwe jest tylko jako motyw podróży bohatera w książkach i filmach nie jest to do końca prawdą. Pewnego rodzaju furtką pozostaje zjawisko dylatacji czasu, które mówi o tym, że czas nie zawsze biegnie jednakowo. Im większa prędkość lub silniejsze pole grawitacyjne tym czas płynie bowiem wolniej. Tym samym rozpędzając statek kosmiczny do ogromnej prędkości moglibyśmy pokonać barierę czasu. By jednak mogła ona być zauważalna podróż taka musiałaby trwać bardzo długo. Wciąż brakuje nam jednak odpowiednich technologii. Mankamentem jest również to, że byłaby to podróż tylko w jedną stronę- w przyszłość, bez możliwości powrotu.