Warren G. Bennis – jeden z najbardziej uznanych guru w zakresie przywództwa (leadership) – podkreśla niesamowitą złożoność współczesnego świata, stanowiącą ogromne wyzwania dla liderów zarówno biznesu, jak i edukacji. Tradycyjne źródła informacji i technik zarządzania stają się coraz mniej skuteczne i bardziej przestarzałe. Czy oznacza to, że organizacja potrzebuje czegoś więcej, niż zarządzanie? Organizacje nie mogą dziś odnieść sukcesu bez skutecznego przywództwa. Bennis podkreśla kilka wyraźnych różnic między przywództwem i zarządzaniem.
Najbardziej charakterystyczne jest to, że ,,managers are people, who do things right and leaders are people who do the right thing”. Liderzy postrzegani są tutaj jako ludzie, którzy tworzą motywującą wizję w zasięgu długiej perspektywy. Inspirują innych, dostarczając energii i entuzjazmu. To innowatorzy zdolni do wytyczania nowych ścieżek i stawiania celów sobie i podwładnym, robiąc właściwe rzeczy (do the right thing). Rola menedżera postrzegana jest tu raczej jako administrowanie, kontrolowanie i utrzymywanie polityki organizacji, procedur i praktyk. Menedżer realizuje plany i strategie (do things right). Pomimo tych różnic Bennis wierzy, że obydwie role mogą być pełnione przez jedną osobę.
Przywództwo transformacyjne
Jednakże jednostki mogą jedynie wtedy stać się liderami, jeśli są rzeczywiście zaangażowane w samodzielny rozwój. Wszyscy z 90 amerykańskich liderów, z którymi Bennis i Burt Nanus prowadzili rozmowy, posiadali cechy pozwalające na tworzenie nowych pomysłów i polityki. Najbardziej charakterystycznymi cechami pomyślnego przywództwa (leadership) są:
* Attention through vision (zdolność stworzenia wizji, która skupi uwagę wszystkich)
* Meaning through communication (umiejętność przekazania wizji tak, że ma sens dla innych)
* Trust through positioning (spójność i uczciwość wobec zadań i ludzi)
* The deployment of self (zdolność widzenia własnych mocnych i słabych stron).
Lider ma tę przewagę nad menedżerem, że stara się nie naciskać, a jedynie motywować do podążania za nim. Chce on wpisać innych w ekscytującą wizję przyszłości, która jest osiągalna i warta poświęceń. Jasno wyartykułowana wizja inspiruje i motywuje ludzi do działania. Ponadto takie przywództwo jest aktywne, ukierunkowane na cel i koncentruje się na organizowaniu konstruktywnych zmian. Przywództwo transformacyjne to zmiana modelu na przywódczy, który pociąga za sobą zbudowanie nowej organizacji w miejscu starej przez reorganizację jej tożsamości, zakwestionowanie dotychczasowej wiedzy, celów i sposobów uczenia się.
Komentuj przez Facebooka